Çiçeklere su vermeyi unutma demistin Bugün ilk kez papatyalara su vermedim
Gözler degil sözler degil Söylenmeyendir yaralayan Kuru dalda kalan son yaprak gibi bekledim Geldigindeyse mevsim kisti Kuru bir soguktu bahar Papatyalari soldurdun sen
Gittikçe uzaklasiyor gözlerin gözlerimden Ya bu gözler senin degil, ya bu dünya yalan Kimin gözleri bu gök irmaklardan bosalan Beni aglattin sen
Yurtsuz bir gemisin açik denizlerde biliyorum zor Insanlar soruyor seni benden agrima gidiyor Hangi denizlerdeysen söyle kalbim oraya liman Bir irmagi kuruttun sen
Parça parça bir kalbi kim onarabilir yeniden Bitmis bir askin agrisini ne dindirebilir Sevgili degil sevgiyi aradigina inanmistim ben senin Bir aski öldürdün sen